هنر هوش مصنوعی یا AI art به یکی از تازهترین مسائل مطرح در هنر مدرن بدل شده و مزایدههای بزرگ یا سمینارهای جالبی دربارهی آن برگزار میشود. در این میان پدیدهی جالب دیگری ظهور کرده؛ هوش مصنوعی با بقایای کامپیوتر طراحش مجسمه میسازد.
در حالی که منتقدان هنر، با در نظر گرفتن تعریف هنر و خلاقیت نمیتوانند هنر هوش مصنوعی یا AI art را در دسته بندی کلاسیک هنر جای دهند، این هوش مصنوعی با تولید مجسمههایی زیبا از بقایای کامپیوتر طراحش نظر بسیاری از کاربران را به خود جلب کرده است.
این مجسمه و سیستم هوش مصنوعی بکار رفته برای تولید آن در واقع با تلاش هنرمند نیویورکی یعنی بن اسنل (Ben Snell) ساخته شده و اکنون برای مزایده در خانهی حراج فیلیپس لندن قرار گرفته است.
این مسجمه در واقع سومین اثری هنری حراجی است که توسط هوش مصنوعی ساخته شده و در دسته بندی AI art یا هنر هوش مصنوعی قرار میگیرد؛ شش ماه پیش یک نقاشی پرتره که توسط هوش مصنوعی کشیده شده بود، فروخته شده و ماه قبل نیز چیدمانی ویدیویی (ویدیو اینستالیشن) از هنر هوش مصنوعی در حراجی Sotheby به مزایده گذاشته شده است.
این هوش مصنوعی با بررسی دیتای ۱۰۰۰ مجسمه کلاسیک (که شامل آثار فوق العادهای همچون دیسکپران و مجسمه داوود میکانژ میشود) موفق شده اثر جدید اسنل یعنی Dio را تولید کند البته خود این هنرمند، دستکاریهایی در تنظمیات این الگوریتمها انجام داده تا از نتیجه مطلوب اطمینان حاصل کند.
به همین دلیل است که اسنل خود را هنرمند سازندهی این مجسمه میداند. او به گفتهی خودش از الگوریتمهای هوش مصنوعی برای تولید یک اثر هنری استفاده کرده و بدین شکل تنها از تکنیک جدیدی برای خلق هنر بهره برده.
نکته جالب در ساخت این اثر این است که اسنل پس از آنکه، پروسه طراحی و تولید مدل سه بعدی Dio پایان یافته، کامپیوتر را باز کرده و تمامی اجزای سازندهی آن نظیر کارت گرافیک، مادربورد، هارد و حتی فن آن را تبدیل به پودر کرده تا از آن پودر برای پرینت سه بعدی این مجسمه استفاده کند.
البته هنوز میان کارشناسان بحثی اساسی در زمینه هنر هوش مصنوعی وجود دارد چرا که برخی باور دارند به هوش مصنوعی بیش از حد اعتبار داده میشود و نمیتوان کنار عبارت هوش مصنوعی یا یادگیری ماشینی (به علت تعریفشان) کلمه هنر را ذکر کرد.
از سوی دیگر بعضی از کارشناسان عقیده دارند، انسان هوش مصنوعی و الگوریتمهای آن را ساخته. بدین شکل یادگیری ماشینی میتواند چندین سال تلاش بیهوه یک سازنده برای خلق یک اثر جدید را طی چند ثانیه پشت سر بگذارد و یک نمونهی منحصر بفرد تولید کند.
نظر شما چیست؟ آیا کلمهی هنر هوش مصنوعی اصلاً معنا میدهد؟ آیا هوش مصنوعی سازندهی این اثر به شمار میرود؟ یا اینکه اسنل تنها با این تکنیک سعی داشته خود و اثرش را مشهور کند؟
سیاست های اصلی و ابدیت گوگل در رتبه بندی سایت ها
موضوع این تعلیم درباره سیاست ها و اهدافی از گوگل هست که گوگل سالهاست دنبال میکنه و تعقیب خواهد کرد.
حالا اینکه ما بدونیم این سیاست ها چه چیزایی هستن به چه درد ما میخوره؟
اینکه شما بدونید، سیاست های گوگل و خط قرمز هاش چه چیز هایی هستند، باعث میشه، آسان تر الگوریتم های گوگل رو رصد بکنید و رفتار گوگل رو حدس بزنید و آسان تر بتونید خودتونو با الگوریتم های جدید و آینده گوگل که توی آموزش لینک بیلدینگ و Off Page SEO راجع بهش حرف زدیم، به روز کنید.
نکات ریز و مهمی توی ویدئو هست که توی این پست یعنی Transcript ویدئو نیست.
سیاست اول، نمایش نتایج درست و دقیق به کاربر
برای گوگل رضایت کاربر از کل چی مهمتره.رضایت کاربر خودش.نه رضایت کاربران سایت شما.در آموزش سئو وردپرس رایگان هر قانونی میذاره در همین راستاست.هر قانونی برای وب مسترها گذاشته در همین راستاست.گوگل اصلا دوست نداره سایت بی ربط یا صفحه ای که محتواش و عنوانش، چیزی نیست که کاربر جستجو کننده دنبالش بوده، در صدر نتایج جستجو، نشون بده.
گوگل به خاطر همین سیاست، لازم باشه سایتی که تخلف کرده(خودش برای خودش لینک بیلدینگ کرده) ، در صدر نتایج میاره یا سایتی که برند خیلی نیرومند ای هست رو ممکنه پنالتی کنه.که البته این حالت دوم، به ندرت قبل میاد.چون همیشه، برند قوی، بستگی مستقیم با نتایج دلخواه کاربرا داره.
بعضیا به اشتباه انگاشت میکنن، گوگل عین پلیس، سرپرست مبارزه با کسانی هست که قانوناشو پایین پا میذارن.انگار گوگل منتظر نشسته ببینه کی تخلف میکنه، گوشش رو بگیره بپیچونه! نه رفقا همچین خبری نیست.برای نمایش نتایج درست و ریزبین به کاربر، لازم باشه سایتی و صفحه ای رو عقب یا جلو میبره.مهم نیست اون سایت ها چقدر خرج کردن و چقدر بنیادی شغل کردن.مهم نمایش نتیجه صحیح به کاربر هست.بخاطر همین هست که بعضیا میگن چرا فلان سایت کلی لینک خریده ولی بالاست و ناراحتن از این موضوع.که اکنون همین سوژه رو داخل آموزش پیشرفته لینک سازی بازش کردیم.
اگر کل دگرگونی ها گوگل رو رسیدگی بکنید، متوجه میشید که همش در راستای افزایش خوشنودی کاربر هست.مثل AMP و دگرگونی ها الگوریتمی.
سیاست دوم، امنیت کاربر
امنیت کاربر هم زیرمجموعه ای از رضایت کاربر هست.به خاطر همین گوگل، برای بستر های امن، ارزش بیشتری قائل هست.بخشی از دگرگونی ها و گسترش های گوگل هم مرتبط با همین سیاست هست.
سیاست سوم، مخفی سازی الگوریتم ها و کلی گویی
گوگل، برای اینکه سخت کنه دور خوردنش رو، یعنی دشوار کنه که شما بتونید متوجه بشید چطور، دورش بزنید، تنها کلی گویی میکنه.توی پست قوانین نانوشته گوگل هم در این باره گفتگو کرده بودیم.
به همین دلیل، اتکای صد درصدی به راهنما و مستندات گوگل برای افزایش رتبه که همه اونها هم صرفا در سطح On-Page و محتواست هست(نه Off-Page)، چه در سئوی کلاه سفید چه کلاه خاکستری، کار صحیحی نیست.
نکته: اکنون که متن رو نوشتم، میبینم خیلی جزئیات رو جا انداختم که داخل ویدئو گفته بودم.بازم میگم، کلا کوشش کنید ویدئو رو ببینید به جای خوندن پست.از متن پست ، تنها ارجاع ها و لینک هاش رو استفاده کنید چون توی ویدئو طبیعتا نمیشه لینک و بازگردانیدن داد.
با معرفی گلکسی A80 توسط سامسونگ، این سؤال به ذهن می رسد که چرا شرکت های بزرگ از چنین طراحی هایی در گوشی های پرچمدار خود استفاده نمی کنند و چرا هنوز در آیفون ها، سری S گلکسی و پرچمداران هواوی، شاهد حضور یک نمایشگر تمام صفحه واقعی (مانند گلکسی A80) نیستیم؟
نکته جالب توجه اینکه نظرسنجی های مختلف نیز نشان می دهند که بسیاری از کاربران، حضور نوآوری هایی مانند دوربین کشویی را در پرچمداران ترجیح داده و در بعضی موارد معتقدند که گوشی های میان رده مجهز به نمایشگر تمام صفحه واقعی، ارزش خرید بالاتری نسبت به پرچمداران دارند.
استفاده از دیزاین نوین و امکاناتی همچون دوربین کشویی، ابتدا توسط شرکت های چینی در بازار محدود آغاز شد و پس از آن شرکت های دیگر نیز با ارائه محصولات میان رده، تلاش کردند به نیازهای جدید پاسخ دهند. اما چرا سامسونگی که می تواند گلکسی A80 را با دوربین چرخنده روانه بازار کند و کیفیت دوربین عکاسی اصلی را در ثبت تصاویر سلفی ارائه نماید، از چنین قابلیتی در سری S و خانواده نوت خود بهره نمی برد؟
مهم ترین دلیل شرکت های بزرگ برای عدم ارائه طراحی های متحرک و نمایشگر تمام صفحه واقعی در پرچمداران، فروش میلیونی این محصولات است که به همین خاطر استفاده از بدنه یکپارچه، مقاومت آنها را در برابر آسیب های فیزیکی بالا خواهد برد.
به هر حال زمانی که یک شرکت محصولی را در تیراژ میلیونی و با قیمت بالا عرضه می کند، ترجیح می دهد این دیوایس در برابر ضربات معمول مقاوم بوده و آمار خرابی کمتری داشته باشد؛ چرا که با افزایش فروش هر محصول، احتمال خریداری آن توسط افراد مختلف و استفاده نادرست نیز افزایش می یابد.
در کنار اشتباهات انسانی، ماهیت طراحی گوشی با قطعات متحرک نیز به نسبت بدنه یکپارچه آسیب پذیرتر بوده و امکان ارائه ویژگی های ضد آب و ضد غبار بودن در آنها (حداقل در مقیاس انبوه و با قیمت منطقی) تقریباً ممکن نیست.
دومین دلیلی که شرکت های بزرگ برای استفاده نکردن از طراحی های جدید در پرچمداران خود دارند، افزایش پیچیدگی محصول و عدم بهبود تجربه کاربری (به صورت ملموس) بوده است. شاید در نگاه اول پنهان کردن دوربین سلفی برای افرادی که چندان علاقه مند به عکاسی از خود نیستند مفید به نظر برسد، اما آمارها نشان می دهند که میزان استفاده کاربران از دوربین جلوی دستگاه بیشتر از چیزی است که تصور می شود و فرآیند باز و بسته شدن مکرر مکانیزم دوربین می تواند برای اکثر کاربران پس از مدتی آزاردهنده شود.
در مجموع می توان گفت سخت تر کردن دسترسی به یکی از ویژگی های پرکاربرد تلفن های هوشمند صرفاً به این خاطر که هنوز راه حل بهتری برای ارائه نداریم، حداقل برای استفاده در پرچمداران ایده پخته ای نبوده و احتمالاً باید منتظر طراحی ها و فناوری های متفاوتی برای فراگیر شدن در سطح گوشی های پریمیوم باشیم.
گفتنی است در نهایت مشتریان با توجه به سلیقه و نیازهای خود محصول مورد نظر را خریداری می کنند، اما شرکت هایی نظیر سامسونگ و هواوی فعلاً با احتیاط از طراحی های جدید بهره برده و محصولاتی از این دست را به صورت محدود روانه بازار خواهند کرد.
بعضی از مشخصات سفر و شناسههای هویتی (ID) تعداد نامشخصی کاربر (راننده) ایرانی یکی از تاکسیهای آنلاین ایرانی آسیبپذیر و قابل مشاهده بوده است. این آسیبپذیری امنیتی برای مدت دست کم ۳ روز در دیتابیس (مانگودیبی) این تاکسی آنلاین گمنام، وجود داشته اما اکنون دیتابیس به حالت امن برگشته است. این خبری است که یک پژوهشگر امنیتی از شرکت «Security Discovery» به نام «باب دیاچنکو» منتشر کرد؛ خبری که «محمدجواد آذری جهرمی»، وزیر ارتباطات نیز آن را تایید کرد.
تعداد شناسههایی که در این دیتابیسِ بدون رمزگذاری قابل مشاهده بودهاند هنوز دقیقاً مشخص نیست. در ابتدای انتشار گزارش، دیاچنکو خبر داده بود که حدود ۶ میلیون ۸۰۰ هزار شناسه در دیتابیس وجود دارند اما گفته بود که شاید شناسههای تکراری هم وجود داشته باشند و این عدد کمتر باشد.
او اندکی پیش تایید کرده است که تعداد شناسههای تکراری زیاد بوده و احتمال میدهد که اطلاعات درز شده به ۱ الی ۲ میلیون شناسه و تراکنش مربوط باشد. این دیتابیس شامل تراکنشهای سفر بوده و این عددهای میلیونی، نشاندهنده تعداد افرادی که اطلاعاتشان در معرض خطر بوده، نیست.
این شناسهها شامل اطلاعاتی مانند «نام و نام خانوادگی راننده تاکسی آنلاین، کد ملی ۱۰ رقمی، شماره موبایل و همچنین تاریخ تراکنش (فاکتور)» است. پژوهشگر Security Discovery میگوید که این دیتابیس رمزگذاری نشده، «doroshke-invoice-production» نام داشته و همچنان مشخص نیست که مربوط به کدامیک از شرکتهای تاکسی اینترنتی است.
اما مسئله زمانی جدی شد که وزیر ارتباطات رسماً به این گزارش واکنش نشان داد و آسیبپذیری در نگهداری از اطلاعات را تایید کرد. هرچند او نیز اطلاعات تکمیلی را به انتشار گزارش مرکز ماهر موکول نمود. تا این لحظه نیز مرکز ماهر هیچ واکنشی به این خبر نشان نداده است.
این در حالیست که شرکتهای اسنپ و تپسی هم به شکل جداگانه گفتهاند که این آسیبپذیری مربوط به دیتابیس آنها نبوده است. اسنپ در همین رابطه در توییتر مینویسد:
«طبق بررسیهای به عمل آمده اطلاعات لو رفته کاربران «یک شرکت حملونقل» مربوط به سامانه اسنپ نیست. تیم امنیت سایبری اسنپ همواره حداکثر تلاش خود را برای حفاظت از اطلاعات کاربران راننده و مسافر این سامانه به کار میگیرد.»
در این بین عدهای نیز عقیده داشتند که آسیبپذیری مربوط به شرکت تپسی بوده است چراکه چند تصویری که به شکل محدود از این دیتابیس منتشر شده بود، به ساختار کدهای تپسی شباهت بیشتری داشته است. اما تپسی نیز با انتشار بیانیهای در توییتر به این شایعات پایان داد و نوشت:
«۱- با بررسیهای صورت گرفته ۱۰۰ درصد مطمئن هستیم که هیچ نوع حمله یا دسترسی به اطلاعات مسافران یا سفرها صورت نگرفته است. ۲- تعداد رانندگان تپسی امروز ۷۵۰ هزار نفر است و در مورد لو رفتن اطلاعات ۶.۵ میلیون راننده مطرح شده، در حال بررسی ارتباط ادله ذکر شده با تپسی هستیم. ۳- امنیت اطلاعات کاربران (مسافران، رانندگان) مهمترین اولویت شرکت است.»
دیاچنکو تاکید میکند که هنوز هیچ نشانهای وجود ندارد که آسیبپذیری مربوط به اسنپ است یا تپسی. او همچنین میگوید تعداد تراکنشها به مفهوم تعداد کاربرانی که اطلاعاتشان در معرض خطر بوده، نیست.
نکته قابل توجه و بسیار مهم اینجاست که این دیتابیس به شکل عمومی منتشر نشده بلکه یک آسیبپذیری در یکی از دیتابیسهای یک شرکت تاکسی آنلاین ایرانی وجود داشته که پژوهشگر Security Discovery، طی پایشها و سنجش میزان مقاومت دیتابیسهای مختلف، توسط سرویس «BinaryEdge» آن را کشف کرده و آنطور که خودش میگوید در تلاش است تا آن را در اختیار مرکز ماهر ایران قرار دهد. او همچنین خبر داده است که در حال حاضر، آسیبپذیری دیتابیس برطرف شده است.
با توجه به اینکه اسنپ و تپسی به عنوان رهبران بازار تاکسی آنلاین ایران وجود آسیبپذیری در دیتابیس خود را رد کردهاند، اکنون صرفاً باید انتظار گزارش مرکز ماهر را کشید.
شار یک بیانیه تکمیلی تایید میکند که خبرهای اخیر مربوط به آسیبپذیری اطلاعات رانندگان یکی از تاکسیهای آنلاین مربوط به همین شرکت بوده است. اگرچه تپسی میگوید که هیچگونه دسترسی به هیچ نوع اطلاعات مسافران مانند اطلاعات سفر، مبدا و مقصد، زمان سفر، اطلاعات هویتی و ... صورت نگرفته، اما در ادامه به بررسیهای دقیقتر اشاره میکند و از نفوذ به یکی از سرورهای جانبی خبر میدهد:
«با بررسی دقیقتر موضوع، تیم امنیت تپسی متوجه تلاش برای تعدادی نفوذ با منشا خارجی به سرورهای این شرکت شد که تنها یکی از سرورهای جانبی مورد نفوذ هکرها با آدرس آیپی متعلق به کشور اوکراین قرار گرفته است که فاکتورهای ۶۰ هزار راننده فعال جهت حسابرسی مالیاتی در سالهای ۹۵ و ۹۶ روی آن نگهداری میشدند. سیستمهای پیشرفته حفاظتی تپسی اجازه نفوذ بیشتر به سرورهای اصلی را ندادهاند. منشا و هدف اصلی این نفوذ خارجی برای تپسی مشخص نیست و همکاری تیم امنیت تپسی با پلیس فتا و مرکز ماهر در این زمینه ادامه دارد.»
نکته مهم اینجاست که تپسی تعداد رانندگانی که اطلاعات آنها در فاکتورهای سال ۹۵ و ۹۶ وجود داشته را ۶۰ هزار نفر بیان کرده است. چراکه تعداد افرادی که اطلاعاتشان به دلیل وجود آسیبپذیری امنیتی در معرض خطر بوده، روز گذشته محل بحث بود. «باب دیاچنکو»، پژوهشگر امنیتی شرکت «Security Discovery» اعلام کرده بود که حدود ۶.۸ میلیون فاکتور در این دیتابیس وجود دارد اما این اطلاعات، مربوط به سفرهای انجام شده است و نمیتوان دقیقاً گفت که اطلاعات چه تعدادی راننده، در معرض خطر بوده است. اما حالا تپسی این عدد را ۶۰ هزار نفر اعلام کرده است. در دیتابیس آسیبپذیر، اطلاعاتی مانند نام و نام خانوادگی راننده، کد ملی ۱۰ رقمی، شماره موبایل و همچنین تاریخ تراکنش (فاکتور) وجود داشته است.
از سوی دیگر تپسی در بیانیهاش خبر از تلاش برای نفوذ به سرورها و هک اطلاعات میدهد در حالی که پژوهشگر امنیتی Security Discovery، اعلام کرده بود که این دیتابیس از نوع مانگودیبی را از طریق موتور جستجوی «BinaryEdge» کشف کرده و از همان زمان هم تلاش داشته تا اطلاعات را برای مرکز ماهر ایران ارسال کند. با این حال به نظر میرسد که تپسی همچنان عقیده دارد که یکی از سرورهای جانبی مورد نفوذ قرار گرفته است.
اما اکنون یک سوال کلیدی مطرح است: آیا اطلاعات ۶۰ هزار راننده فعال در تپسی به شکل عمومی منتشر شده است؟ پاسخ به این سوال منفی است. به شکل خلاصه، یکی از دیتابیسهای جانبی تپسی آسیبپذیر و رمزگذاری نشده بوده است. یک کارشناس امنیتی با استفاده از یک موتور جستجوی مخصوص این آسیبپذیری را کشف میکند و سپس تلاش میکند با مرکز ماهر و اسنپ و تپسی تماس بگیرد تا مشکل را حل کنند. در واقع خطر انتشار عمومی این دیتابیس وجود داشته است. آنطور که همین پژوهشگر امنیتی میگوید مشکل اکنون حل شده و دیتابیس امن است. در حال حاضر نیز به نظر میرسد تنها کسانی که به دیتابیس ۶۰ هزار راننده فعال تپسی دسترسی دارند، خود پژوهشگر امنیتی، پلیس فتا و مرکز ماهر باشند.
در صورت تمایل میتوانید بیانیه تپسی را به شکل کامل اینجا بخوانید: