چرا اجزای کامپیوترها به مرور نابود میشوند؟!

واقعا کامپیوترها باید عمری جاودانه داشته باشند؟ کامپیوترها مجموعه ای از مدارهای الکترونیکی و سیگنالها می باشند که به همان میزان مدار نیز نیازمند جریان الکتریکی می باشند. هر کاربری که کامپیوتر داشته باشد می داند که وجود نداشتن عواملی برای از دور خارج کردن کامپیوتر محال است. کامپیوتر و قطعات تشکیل دهنده آن دارای یک عمر محدود می باشند همچنین عواملی نیز وجود دارد که باعث افزایش سرعت تخریب این اجزا می گردد. در این ترفند قصد داریم آمار جالبی را برای شما رو کنیم که با مطالعه آنها میتوان دریافت که چه عوامل اصلی باعث میشوند که کامپیوترهای ما به مرور از کار افتاده بشوند.

به طور کلی عوامل اصلی را میتوان در چهار شاخه ی "بررسی های بدون دقت" ، "غفلت از بررسی بعضی ناهنجاریها" ، "محیط نامناسب" و "افزایش عمر قطعات" دسته بندی کرد.

با این حساب باید فهمیده باشید که چرا به ندرت سیستمهایی می توان دید که 10 سال عمر کرده باشند و با مشکلات حاد برخورد نداشته باشند. عمر متوسط و معمول یک سیستم کامپیوتری معادل 5 سال می باشد ولی بعضی از دستکاری های بدون دانش فنی باعث کم شدن قابل توجه این مقدار می شود.

اگر بخواهید جوابی برای از بین رفتن یک سیستم پیدا کنید اکثرا دود آبی رنگ به همراه آتش را در زمان وقوع اتفاق برایتان بازگو میکنند!!

به آمار زیر دقت کنید:

26% PSU مشکلات به وجود آمده توسط پاور سیستم

23% سهل انگاری و زیاده روی کاربر در حین استفاده از سیستم

15% مشکلات به وجود آمده در زمان مونتاژ و همچنین در زمان انتقال از مکانی به مکان دیگر

13% مشکلات ناشی از مواردی که در هیت سینک مشاهده گردیده است

10% سوختگی هایی ناشی از رعد و برق و یا الکتریسیته ساکن

6% مشکلات مربوط به USB

%3 استفاده غیر صحیح از کامپیوتر

2% Overclocking و مسائل ناشی از تغییرات در پردازنده

اتصال که معمولا به صورت دوره‌ای پرداخت می‌شود و همچنین سرویس‌های قابل دسترس در منطقه‌‌سکونت یا محل کارتان، می‌توانید یکی از سرویس‌های Dial-Up ، ISDN ، DSL، Cable Modem ، Satellite یا Wireless را برگزینید. اگرچه امروزه سرویس‌های ارزان قیمت و با کیفیتی نظیر (DSL (ADSL در اغلب نقاط کشور در دسترس قرار دارد ، اما هنوز هم استفاده از مودم‌های Dial-UP به دلیل ارزان بودن تجهیزات و سادگی نصب و راه‌اندازی، انتخاب اول بسیاری از کاربران است.

برای اتصال به اینترنت از طریق سرویس Dial-Up نیاز به یک مودم اینترنال یا اکسترنال دارید. قبل از خرید مودم، حتما مدلی را انتخاب کنید که با ویندوز 7 سازگار باشد. اگرچه ویندوز 7 اغلب مودم‌های Dial-Up را می‌شناسد اما ممکن است مودم شما آنقدر قدیمی باشد که این ویندوز قادر به شناسایی آن به صورت خودکار نباشد یا این که اصلا درایور آن برای ویندوز 7 توسط شرکت سازنده ارائه نشده باشد.

بهتر است قبل از تهیه مودم (Dial-up ، DSL و ... ) با توجه به مباحث گذشته، از سازگاری مدل مودم موردنظرتان با ویندوز 7 اطمینان حاصل کنید. اگر مودم شما به اصطلاح Plug and Play باشد، ویندوز 7 به صورت خودکار آن را خواهد شناخت ؛ اما در بسیاری موارد ممکن است مجبور شوید به صورت Manual اقدام به نصب آن کنید؛ برای این کار به درایور محصول برای ورژن ویندوزتان (32 یا 64 بیتی) نیاز دارید که معمولا در یک CD به همراه محصول ارائه می‌شود. همچنین می‌توانید با مراجعه به وب‌سایت تولیدکننده، درایور مناسب را دانلود کنید.

برای نصب مودم به صورت Manual ، از منوی استارت،‌کنترل پنل را انتخاب کرده و در حالت نمایش Small icons روی گزینهand Modem کلیک کنید. در این پنجره و در تب Modems، مودم‌های نصب‌شده فهرست شده‌اند که می‌توانید از طریق دکمه به برگه‌مشخصات آنها دسترسی پیدا کنید، درایور آنها را به روزرسانی کنید و... یا با استفاده از دکمه آنها را حذف کنید. اما برای نصب یک مودم جدید، دکمه را بفشارید؛ از اتصال مودم به سیستم و روشن بودن آن (برای مودم‌های اکسترنال) مطمئن شده و با انتخاب گزینهxt اجازه دهید ویندوز برای شناختن آن تلاش کند. اگر این مرحله موفقیت‌آمیز نبود می‌توانید در پنجره‌بعد، با کلیک روی دکمهDisk ، مسیر درایور مناسب را مشخص کرده و اقدام به نصب مودم کنید.

پس از نصب صحیح مودم به برگهrules بروید، My Location را انتخاب کرده و روی دکمه کلیک کنید. در پنجرهLocation باید کشور محل سکونت را انتخاب و پیش‌شماره‌تلفن منطقه‌تان را در قسمت Area Code وارد کنید. اگر در اداره و... هستید و برای دسترسی به خط تلفن مستقیم باید ابتدا شماره‌ای را وارد کنید (مثلا 9) می‌توانید این کد را در قسمت To access an outside line for local calls … وارد کنید. در این پنجره همچنین می‌توانید سیستم تلفن (Tone/Pulse) را انتخاب کنید.

پس از طی این مراحل، یک Connection برای اتصال به اینترنت ایجاد کنید. برای این منظور، هنگامی که کنترل پنل در حالت نمایش Small icons است، روی گزینهand sharing center کلیک و Set Up a Coonnection or Network را انتخاب کنید؛ در پنجره‌ای که باز می‌شود، باید نوع کانکشن موردنظرتان را که در اینجا Dial-Up است انتخاب کنید. در پنجره‌بعد، اطلاعات مربوط به ISP را که از آن سرویس می‌گیرید ، وارد کنید که شامل شماره تلفن اتصال، نام کاربری و کلمه‌عبور خواهد بود. اگر از شماره تلفن‌های هوشمند استفاده می‌کنید نیازی به وارد کردن نام کاربری و کلمه‌عبور ندارید! می‌توانید با انتخاب Remember this password ، کلمه‌ عبوری را که وارد کرده‌اید، ذخیره کنید. همچنین می‌توانید نام پیشفرض برای کانکشن را تغییر دهید. اگر می‌خواهید تمام کسانی که از رایانه تان استفاده می‌کنند، بتوانند این کانکشن را ببینند و از آن استفاده کنند، باید گزینه ...other people to use را در حالت انتخاب قرار دهید. این به معنای آن است که تمامی حساب‌های کاربری موجود در ویندوزتان صرف‌نظر از این که عضو چه گروهی (.../Administrator/user) هستند، می‌توانند از این کانکشن برای اتصال به اینترنت استفاده کنند.

کلیک روی گزینهrules شما را به پنجره‌تنظیمات محلی هدایت می‌کند که توضیحات مربوط به آن ارائه شد.

روی دکمه کلیک کنید، همان طور که مشاهده می‌شود، عملیات اتصال به اینترنت برای تست عملکرد آغاز می‌شود که می‌توانید با انتخاب گزینه آن را متوقف کنید. در این مرحله در واقع کانکشنی که ایجاد کرده‌اید، ذخیره خواهد شد.

اما سوال اینجاست که پس از ایجاد یک کانکشن در ویندوز 7 ، چگونه می‌توان مجددا به آن دسترسی پیدا کرد! برای این منظور کافی است روی آیکون Network در قسمت Notification Area از Taskbar یا نوار وظیفه‌ویندوز کلیک کنید تا فهرست تمامی کانکشن‌های موجود به شما نمایش داده شود.

با کلیک روی آیکون کانکشنی که ایجاد کرده‌اید، گزینه را انتخاب کنید تا پنجره‌ای به همین نام باز شود. در آن می‌توانید اطلاعاتی را که هنگام ایجاد کانکشن وارد کرده‌ بودید، مشاهده و آنها را در صورت نیاز ویرایش و ذخیره کنید. اگر از صحت اطلاعات واردشده مطمئن هستید، کافی است روی دکمه کلیک کنید تا عملیات اتصال آغاز شود.

می‌توانید با کلیک روی گزینه به قسمت تنظیمات کانکشن ایجاد شده بروید. اگر در برگه روی دکمه کلیک کنید ، به پنجره‌پیکربندی مودم هدایت خواهید شد. در اینجا می‌توانید گزینهmodem speaker را از حالت انتخاب خارج کنید تا هنگام اتصال به اینترنت صدایی نشنوید!

همچنین می‌توانید با کلیک روی دکمه چند شماره تلفن را برای اتصال به ISP وارد کنید تا در صورت عدم اتصال یکی، دیگری شماره‌گیری شود. اگر گزینه ... successful number را در حالت انتخاب قرار دهید، شماره‌ای که عملیات اتصال با آن به صورت موفقیت‌آمیز انجام می‌شود در ابتدای فهرست قرار می‌گیرد تا در نوبت بعد، ابتدا از آن برای اتصال استفاده شود.

در سربرگ Option و از قسمت Redialing Options می‌توانید تعیین کنید که تلاش برای اتصال مجدد چند بار صورت گیرد که حالت پیشفرض برای آن 3 مرتبه است. همچنین می‌توانید تعیین کنید که فاصله‌زمانی هر بار تلاش چقدر باشد که پیشفرض آن یک دقیقه است.

در قسمت Idle time before hanging up می‌توانید تعیین کنید که اگر سیستم به اینترنت متصل بود و برای مدتی با آن کار نمی‌کردید، اتصال به صورت خودکار قطع شود. مقدار پیشفرض این گزینه 20 دقیقه است. اگر برای آن مقدار Never را انتخاب کنید، در صورت بیکاربودن سیستم، اتصال به صورت خودکار قطع نخواهد شد!

در سربرگ Networking ، دقت داشته باشید که همیشه گزینه ...f ile and printer sharing از حالت انتخاب خارج باشد؛ مگر آن که بخواهید فایل یا پرینتر خود را از طریق اینترنت به اشتراک گذارید.

توضیحات مربوط به Share‌کردن اینترنت (ICS) در آینده ارائه خواهد شد، اما بدانید که به اشتراک‌گذاری اینترنت Dial-up میان چند رایانه به دلیل سرعت بسیار پایین آن، اصلا منطقی نیست!

از مزایا و آنچه که قبل از خرید آن باید بدانید.

همانطور که در 2 تصویر بالا ملاحظه می کنید، این یک هارد کامپیوتر با فضای ذخیره 5 مگابایت مربوط به سال 1956 میلادی (55 سال پیش) هست که با پیشرفت های روزافزون اخیر، اصلا با هاردهای 500 گیگابایتی که در حال حاضر رایج است قابل مقایسه نیست. اون هارد 5 مگابایتی با اون همه ابهت و عظمت و البته قیمت زیاد و تشکیلات خاص برای حمل و نقلش، و هاردهای ظرفیت بالای فعلی هم که براحتی در جیب یا یک کیف دستی جا می شوند ...

اما آنچه مهم است اطلاعاتیست که بر روی هارد کامپیوترتان دارید و این موضوع بهانه ای شد تا در مورد حفظ این اطلاعات توصیه هایی را خدمت شما دوستان مطرح کنیم. لذا چنانچه اطلاعات و مطالب مهمی در حافظه کامپیوتر خود ذخیره کرده اید و قصد دارید از این اطلاعات مهم، پشتیبان تهیه کنید و یا حافظه سیستم شما نسبتا پر شده است، زمان آن رسیده که یک هارد اکسترنال تهیه کنید و اطلاعات کامپیوتر خود را به صورت دسته بندی شده در فضای این هارد ذخیره کنید. در ادامه اطلاعات لازم برای خرید هارد اکسترنال را در اختیار شما عزیزان قرار خواهیم داد:

- چرا به حافظه اکسترنال نیاز دارید

اطلاعات مهم در کامپیوتر شما ممکن است از دست بروند. بنابراین اگر این اطلاعات برای شما با اهمیت هستند و تنها یک نسخه از آنها را در حافظه کامپیوتر خود ذخیره کرده اید، به شما توصیه می کنیم یک نسخه پشتیبان از این اطلاعات روی یک هارد اکسترنال تهیه کنید. علاوه بر این اگر سیستم شما پر از اطلاعات، عکس ها و آهنگ هایی است که قصد ندارید آنها را پاک کنید، بهتر است به فکر تهیه یک هارد اکسترنال باشید تا بتوانید به همه این اطلاعات به صورت یکجا، دسترسی داشته باشید.

- انواع حافظه خارجی

دو نوع درایو ذخیره سازی اطلاعات وجود دارد. اول Solid-State Drives یا اصطلاحا SSD و دوم Hard Disk Drive یا اصطلاحا HDD SSD ها بسیار سریع هستند ولی نسبت به HDD ها گرانتر می باشند. برای خرید SSD در حجم بالا باید حدودا 4 برابر HDD هزینه کنید. SDD ها همچنین امن تر هستند. اگر مقاومت هارد برای شما مهم است می توانید از مدل های قوی و ضد ضربه استفاده کنید. این درایو ها معمولا دارای پوشش بیرونی می باشند که مقاومت دستگاه را بیشتر می کنند. حافظه های SSD برخلاف HDD ها هیچ قسمت مکانیکی ندارند و کمتر از HDD ها آسیب پذیرند. اگر دیسک سخت اکسترنال HDD داشته باشید و هنگام خواندن و یا نوشتن اطلاعات به آن ضربه وارد کنید به احتمال بالای 90 درصد دیسک سخت اکسترنال شما آسیب خواهد دید. در عوض HDD ها ارزان می باشند و در ظرفیت های بالای 500GB و تا حجم 1TB و 2TB (هر ترابایت 1024GB است) و بالاتر موجود می باشند.

- انواع مختلف هارددیسک های اکسترنال

پیش از دسته بندی درایو های HDD اکسترنال لازم است بدانید که درون درایوهای اکسترنال یک HDD وجود دارد و در واقع هارد اکسترنال از یک HDD معمولی بعلاوه یک مدار ساده مبدل SATA به USB تشکیل شده است که در یک کیس جذاب قرار گرفته اند. درایو های سخت اکسترال (HDD External) دو دسته می باشند: دیسک سخت های اکسترنال بدون آداپتور که اصطلاحا به آنها هارد دیسک های اکسترنال پاسپورتی گفته می شود.

- دیسک سخت های اکسترنال با آداپتور

درایو های اکسترال پاسپورتی، سبک تر، کوچک تر و کندتر از درایو های اکسترال با آداپتور می باشند. برق مورد نیاز این درایوها از طریق پورت USB تامین می گردد و سرعت HDD داخلی آنها نیز معمولا 5400 دور در ثانیه است. در داخل این درایو های اکسترنال یک HDD نوت بوک قرار دارد. این درایو وزن و ابعاد کوچکتری داشته و به راحتی قابل حمل می باشد. قیمت درایو های اکسترال پاسپورتی تقریبا دو برابر درایو های اکسترنال بزرگ یا آداپتوری است. اما درایو های اکسترال با آداپتور وزن سنگین تر و ابعاد بزرگتر و سرعت بیشتر دارند. درون درایو های اکسترنال با آداپتور معمولا یک HDD معمولی ( HDD کامپیوترهای رومیزی) با سرعت 7200 دور در ثانیه استفاده می شود.

- چه ظرفیتی برای شما مناسب تر است؟

این مورد بستگی به ظرفیت اطلاعاتی دارد که قصد دارید در حافظه ذخیره سازی خارجی نگه دارید. اگر بیشتر اطلاعات شما، فایل های Word و اطلاعات اینچنینی هستند که حجم زیادی ندارند، می توانید هارد 250 یا 320 گیگابایتی تهیه کنید و اگر بیشتر فایل های شما را موزیک و عکس و فیلم تشکیل می دهند، می توانید هارد 500 گیگابایتی ، 1 و یا 2 ترابایتی تهیه کنید. قیمت هارد اکسترنال 500 گیگابایتی با توجه به برند و کیفیت، بین 70 تا 100 هزار تومان و قیمت 1 ترابایتی حدودا دو برابر است.

- امنیت درایو

بعضی از درایوها دقیقا مشابه یک مخزن عمل می کنند. یعنی تنها اطلاعات شما را درون خود نگه می دارند. ولی درایو هایی نیز وجود دارند که امنیت و امکانات بیشتری مانند بازیابی راحت فایل ها و یا تهیه نسخه پشتیبان به صورت اتوماتیک فراهم می کنند. این امکانات ممکن است برای شما هزینه بردار باشند و قیمت درایو را بالا ببرد. بنابراین کاملا بستگی به نیاز و اهمیت امنیت اطلاعات شما دارد.

- سرعت

زمانی که سرعت نوشتن و خواندن از درایو برای شما اهمیت دارد، باید به پورت های دستگاه توجه کنید. بیشتر درایور ها از USB 2.0 یا eSATA پشتیبانی می کنند ولی پورت USB 3.0 هنوز کاملا جا نیافتاده و ممکن است همه درایو ها از آن پشتیبانی نکنند. در هر حال وجود USB 3.0 در درایو یک مزیت بزرگ است. دستگاه های MAC از eSATA پشتیبانی نمی کنند.

اگر از Mac استفاده می کنید، به قابلیت اتصال درایو از طریق FireWire نیز توجه کنید. سرعت eSATA از USB 2.0 بیشتر است. ولی معمولا نیاز به یک منبع انرژی خارجی دارد بنابراین برای استفاده از این پورت برای جا به جایی فایل های بزرگ مانند فیلم های HD، معمولا باید از درایوهای اکسترنال با آداپتور استفاده کنید.

- قابلیت اتصال به شبکه

اگر تصمیم ندارید از از این درایو در یک شبکه خانگی یا اداری استفاده کنید، نیازی به بررسی قابلیت شبکه در درایو خود ندارید. ولی اگر قرار است از این درایو در شبکه خانگی یا شبکه کوچک اداری خود استفاده کنید باید قابلیت Network-Attached Storage یا اصطلاحا NAS را بررسی کنید. این درایو ها مانند هارد های اکسترنال بزرگی می باشند که می توانند به طور اتوماتیک از چند کامپیوتر نسخه پشتیبان تهیه کنند و یا کامپیوترهای موجود در شبکه برروی آنها اطلاعات بنویسند و یا بخوانند.

چک فهرست سئو خارجی سایت Off-Page SEO

همه اقدامات و شغل های باره احتیاج جهت بهینه سازی سایت که باید در بیرون از سایت شما سپریدن شود را قرار دیتا ایم. قبل بیچارگی سئوی خارجی سایت، سپریدن پیشه های مربوط به سئوی داخلی سایت می باشد.

برای آنالیز لینک های خویش از آلت Ahrefs کاربرد کنید

Ahrefs اسم احد از سایت های فعال در پهنه ارائه خدمات سئو میباشد، که معمولا پیشه های مربوط به تحلیل و تجزیه را اتمام میدهد. شما میتوانید بعد از ثبت نام در سایت Ahrefs و وارد کردن آدرس دامین خودتان، قدرت سایت خویش را تماشا کنید و شمار سایت هایی که به شما لینک سر راست دیتا اند را مشاهده کنید

و یا اینکه آیا سایت های اسپمی هستی دارند که به شما لینک میدهند؟ و آموزش بهینه سازی سایت یا چند الی رقیب در حوزه کاری خویش دارید و یکسری اطلاعات دیگر مثل اینکه آیا انکر تکست های سایت شما بدرستی تنظیم شده اند یا نه؟

بررسی لینک های رقبا

این ساده ترین مسیر برای لینک سازی سایت می باشد، پیگیری کردن رقبا و یافتن متن و انکر تکست لینک ها و آدرس منبع لینک های که آتوریتی بالیی دارند میتواند به سئوی سایت شما کمک بسیار زیادی بکند و شما بر بنیاد تعداد سایت هایی که دارید یک استراتژی مناسب را گزینش بکنید و آغاز به لینک گیری بکنید.

همچنین لازم نیست که حتما از سایت هایی که رقبای شما لینک گیری کرده اند ، شما هم لینک بگیرید، بلکه میتوانید از منابع دیگری که همانند با سایت مورد عقیده هستند با همان قدرت و اعتبار شغل های مربوط به لینک گیری را اتمام دهید.

چک فهرست شغل های فنی سئو

این متد شامل بررسی کردن کنسول جستجوی گوگل برای یافتن ارور ها یا محتوای کپی و تکراری و وانگهی صفحاتی که عنوان ندارند می شود.

این درایو ها از HDDهای معمولی گران تر می باشند. گاهی اوقات قیمت این هارد ها بر اساس تعداد کامپیوتری که می توانید به آنها متصل کنید و ظرفیت آنها، خیلی زیاد می شوند. این درایو ها در یک شبکه، ابزار بسیار مفیدی می باشند.

- توصیه نهایی

تهیه Backup از اطلاعاتتان بر روی یک هارد اکسترنال خیلی راحت تر از این است که با صرف هزینه گزاف، از شرکت های خدماتی بخواهید اطلاعات شما را بازیابی کنند. ضمن اینکه هیچ ضمانت حتمی برای بازگشتن اطلاعات شما وجود ندارد.

همان‌طور که می‌دانید نرم‌افزارها پس از عرضه نسخه اولیه به تدریج تکمیل‌تر شده و نسخه‌های جدیدتری از آن‌ها توسط شرکت‌های سازنده ارائه می‌شود. گاهی ممکن است به هر دلیل نیازمند این باشید که بدانید نسخه یا ورژن (Version) دقیق نرم‌افزاری که از آن استفاده می‌کنید چیست. دانستن این موضوع گاهی در برخی از نرم‌افزارها بسیار ساده است و گاهی بسیار پیچیده. در این ترفند قصد داریم به معرفی 6 راه مختلف برای پی بردن به نسخه دقیق نرم‌افزارها بپردازیم.

استفاده از منوی Help

در اکثر نرم‌افزارها اطلاعات مربوط به نسخه نرم‌افزار در منوی Help‌ برنامه قابل نمایش است. به این صورت که در پنجره اصلی برنامه به منوی Help رفته و با کلیک بر روی گزینه About به اطلاعات مربوط به نسخه برنامه دسترسی پیدا کنید. نرم‌افزارهایی نظیر Skype و Winamp جز این برنامه‌ها هستند.

منوی Help مخفی در برخی نرم‌افزارها

برخی نرم‌افزارها دارای منوی Help هستند اما این منوی در پنجره اصلی برنامه قابل مشاهده نیست. نرم‌افزار Windows Media Player یکی از بهترین نمونه‌ها در این خصوص است. برای مشاهده منوی Help در این برنامه، بایستی (ترفندستان) بر روی نوار بالا یا پایین برنامه راست‌کلیک کرد و از منوی Help گزینه About Windows Media Player را انتخاب نمود.

نرم‌افزارهای دارای روبان

برخی نرم‌افزارها نظیر Microsoft Word 2007 به جای نوار ابزار از روبان (Ribbon) استفاده می‌کنند. در این برنامه‌ها از منوی File می‌توان به قسمت Help دسترسی پیدا کرد.

استفاده از آیکن برنامه در نوار تسک‌بار

برای مشاهده نسخه برخی نرم‌افزارها می‌توان از آیکن آن‌ها در نوار تسک‌بار و محیط Notification Area استفاده کرد. به عنوان مثال با راست‌کلیک بر روی آیکن برنامه Kaspersky Internet Security و انتخاب About، می‌توانید نسخه دقیق این نرم‌افزار را مشاهده نمود.

جزئیات فایل اجرایی نرم‌افزار

در صورتی که هیچ‌یک از راه‌های دیگر عملی نبود، می‌توانید به محل نصب برنامه بروید. سپس بر روی فایل exe اجرایی برنامه راست‌کلیک کرده و Properties را انتخاب نمایید. در تب Details و قسمت Product Version می‌توان نسخه دقیق برنامه را مشاهده کرد.

روش‌های دیگر

برخی نرم‌افزارها نسخه خود را در عنوان پنجره در کنار نام نرم‌افزار درج می‌کنند. از این دست نرم‌افزارها می‌توان به Paint.NET اشاره کرد.

برخی دیگر از برنامه‌ها نیز اطلاعات مربوط به نسخه نرم‌افزار را در منوی Support در پنجره اصلی نرم‌افزار درج می‌کنند.

چندی است که CD ها جایگزین صفحه های موسیقی قدیمی شده اند و طبیعتاً از لحاظ کاربردی راحتتر هستند. صفحه های موسیقی قدیمی در طی سالیان متمادی به خاطر CD های موسیقی و فایلهای موسیقی که به صورت MP3 در اینترنت قرار گرفته اند، از دور خارج شده اند. امروزه به کمک کامپیوتر این امکان وجود دارد که کلکسیونهای صفحات موسیقی قدیمی را دیجیتالی نمود و آنها را به عنوان CD های صوتی برای قرار دادن در CD خوان دستگاههای استریو رایت کرد و یا آنها را به صورت فایلهای MP3 بر روی کامپیوتر آرشیو کرد. هم اکنون قصد داریم ترفندی را به شما معرفی کنیم که چگونه می توان صفحه های قدیمی صوتی ساخته شده از وینیل (Vinyl) را به صفحه های نقره ای مدرن یا همان CD تبدیل نمود.

شرایط اولیه:
اول از همه کامپیوتر باید دارای یک کارت صدای مجهز به تبدیل کننده آنالوگ به دیجیتال باشد.
امروزه اکثر کامپیوترها یا با چنین کارتهای صوتی به بازار عرضه می شوند و یا اینکه به صورت On board (یعنی از جانب کارخانه سازنده به صورت قطعه ای جدا نشدنی بر روی مادربرد قرار می گیرد و تعویض یا ارتقای آن امکان پذیر نیست) عرضه می شود.
شما برای انتقال سیگنالهای آنالوگ از صفحه موسیقی به کامپیوتر، احتیاج به یک کابل رابط مناسب دارید و برای اینکه بتوانید موسیقی دیجیتالیزه شده را که در کامپیوتر ذخیره شده بر روی CD ضبط کنید، احتیاج به یک دستگاه رایت CD دارید.
متاسفانه گرامافون را نمی توان مستقیماً به ورودی کارت صدا متصل کرد. نتیجه چیزی جز شنیدن صداهای ناهنجار و بلندی نخواهد بود. به منظور دستیابی به سیگنالهای واضح، نیاز به یک تقویت کننده صدا دارید.
ساده ترین و ارزان ترین راه، به کارگیری از دستگاه استریوی خودتان است. خروجی ایی که دستگاه Tape شما به آن متصل شده است را به ورودی کارت صدای کامپیوترتان وصل کنید. برای این منظور احتیاج به یک کابل رابط با دو عدد فیش Cinch برای خروجی دستگاه استریو و یک فیش اتصال برای ورودی کارت صدا، دارید.

پس از اینکه شما همه دستگاهها را به همدیگر وصل کردید، باید کامپیوتر را آماده ضبط کنید. ابتدا در قسمت Control Panel کامپیوتر خود مقادیر صحیح و درست را تنظیم کنید:

• در قسمت Control Panel با دو بار کلیک بر روی Sounds and Multimedia آن را باز کنید. سپس از قسمت Audio بر روی پنجره باز شده، پنجره زیر قسمت Sound Recording را کلیک کنید.

• در پنجره باز شده کنترل عمل ضبط، تیک کنار Line-in را فعال کنید. سپس پنجره کنترل عمل ضبط صدا را ببندید و برای اطمینان خاطر از اِعمال تغییرات انجام شده آن را با OK تایید کنید.

پس از اینکه شما این تنظیمات اولیه را در ویندوز انجام دادید، می توانید ضبط صفحه موسیقی خود را طبق مراحل زیر شروع کنید:

1- برنامه Jukebox Media را از طریق منوی Start در ویندوز فعال کنید و در منوی Tools این برنامه قسمت Recorder (ضبط) را انتخاب کنید.

2- توسط دگمه Options، پنجره Recorder Settings را باز کنید. در اینجا و در قسمت Recording Source تنظیم Line-in را انتخاب کنید. سپس در قسمت Encodig امواج را به صورت غیر فشرده (uncompressed) انتخاب کنید.

3- در قسمت Spilt Track، مقادیری را برای پرش اتوماتیک ضبط در یکایک قطعات موسیقی وارد کنید. توصیه می شود که این انتخاب (Option) را غیر فعال کنید. بهتر است که قطعات موسیقی را تک تک ضبط کنید زیرا این شیوه دقیق تر بوده و در زمانی که شما برای بازبینی مجدد شیوه اتوماتیک صرف می کنید، صرفه جویی خواهید کرد.

4- قسمت Artist و Album در پنجره کنترل ضبط را تعریف کرده و عنوان یا اسم آهنگ صفحه گرامافون را وارد کنید. این برنامه یک دایرکتوری جداگانه را بر روی هارد دیسک ایجاد می کند و تمام آهنگ ها بر روی این دایرکتوری ذخیره می شوند.

5- اکنون گرامافون را روشن کنید. برای شروع ضبط، در لحظه مناسب دگمه Start را فشار دهید. هر دو ستون آبی نوسانگر، همانند دستگاه استریوی شما، نشان دهنده روند عمل ضبط می باشد. دقت کنید که این ستون های نوسانگر در محدوده حداکثر قرار نداشته باشند زیرا در غیر این صدای ضبط شده ناهنجار و دارای خش خش خواهد بود.

6- زمانی که آهنگ به پایان رسید، دگمه Stop را فشار دهید تا ضبط آهنگ مربوطه به اتمام برسد. برای آهنگهای بعدی صفحات گرامافون به همین شیوه عمل کنید.

CD صوتی یا MP3
پس از این که شما همه آهنگهایتان را به شیوه فوق ضبط کردید، می توانید یکی از حالات زیر را انتخاب کنید:
حالت اول این است که شما می توانید آهنگهای ضبط شده را به صورت فایلهای MP3 درآورید و در آرشیو موسیقی بر روی کامپیوتر خود ذخیره کنید و حالت دوم این است که آنها را مستقیماً به صورت CD صوتی رایت کنید. در زیر هر دو شیوه را نشان می دهیم.

رایت کردن CD صوتی
برای اینکه بتوانید موسیقی های ضبط شده را بر روی CD رایت کنید، چند نکته ضروری است. ابتدا شما می بایست عنوانها را تفکیک و دسته بندی کنید.
1- در قسمت سمت چپ پنجره اصلی در برنامه Media Jukebox بر روی دایرکتوری Media Library کلیک کنید و دایرکتوری را که آهنگهایتان در آن ذخیره شده اند، باز کنید. آهنگهایی را که می خواهید روی CD رایت کنید مارک (علامت) بزنید.

2- از قسمت Menu و سپس Tools در برنامه CD-Writer ،Jukebox را انتخاب کنید. پس از آن پنجره تنظیمات CD-Writer باز می شود. در قسمت Create تنظیمات Audio-CD را مارک بزنید. از قسمت Option تنظیمات لازمه را برای مدل CD-Writer خود مشخص کنید.

3- عمل کپی را با انتخاب دگمه Start شروع کنید. پس از آن آهنگهای ضبط شده از صفحه گرامافون به صورت CD صوتی رایت می شوند.

ایجاد فایلهای MP3
برای اینکه آهنگها را با رعایت حداقل صرفه جویی فضای هارد روی کامپیوتر خود بایگانی کنید، از فرمت فایلهای MP3 استفاده کنید. این فرمت از فایل موسیقی قابلیت فشرده سازی بسیار بالایی را دارد. فایلهای ضبط شده با فرمت MP3 بسیار کم حجم بوده ولی در عین حال از کیفیت صدایی بسیار بالایی برخوردار است. به منظور تبدیل فایلهای موسیقی با فرمت WAV به MP3 باید یک برنامه مبدل Plug-In را از اینترنت Down Load کنید.
1- از قسمت Settings و از منوی پنجره اصلی، Plug-In Manager را استارت کنید. در پنجره ای که در درون خود این پنجره باز می شود، قسمت Encoder را انتخاب کنید.

2- بر روی لینک (Encoder Plug-in (Link کلیک نمایید. پس از آن Internet-Browser شما باز می شود و شما مستقیم به سایت Plug-In وارد می شوید.

3- یک MP3-Encoder را انتخاب کنید. ما برای تست این برنامه از Go-Go MP3 Encoder استفاده کرده ایم. با کلیک بر روی لینک، برنامه Plug-in مستقیماً به برنامه (Jukebox) مرتبط می شود.

4- عنوانی را که به فایل MP3 می خواهید تبدیل کنید، مارک بزنید. این کار مجدداً در پنجره اصلی برنامه و در قسمت Media-Library انجام می پذیرد.

5- از طریق Menu بخش گفتمان (Dialogfield) را جهت عمل تبدیل باز کنید. سپس وارد قسمت ...Tools/Converter شوید.

6- بر روی Options کلیک کنید و قسمتEncoder را، که قبلاً download کرده اید، انتخاب نمایید.

7- در قسمت Quality، میزان فشرده سازی را بر حسب (Bit) مشخص نمایید. هر چه این مقدار بالاتر باشد، به همان اندازه کیفیت آهنگ مطلوب تر خواهد بود. طبیعی است که در چنین حالتی نیاز به فضای بیشتری بر روی هارد لازم می شود. معمولاً مقدار 128 کیلوبیت برای این امر کافی است.

8- پس از اینکه همه تنظیم ها اعمال شدند، پروسه تبدیل با فعال کردن دگمه Start شروع می شود. ستون نوسانگر آبی رنگ در حاشیه پایین پنجره پیشرفت محاسبات و تبدیل را به فرمت MP3 نشان می دهد. چنانچه عمل تبدیل خاتمه یابد، شما می توانید فایلهای موسیقی با فرمت WAV را که قبلاً در کامپیوتر خود ذخیره کرده اید پاک کنید، البته در صورتی که قصد تهیه CD صوتی از آن را نداشته باشید. از فایلهای MP3 ایجاد شده می توانید هر زمان CD صوتی ایجاد کنید. چنانچه بخواهید فایلهای MP3 را بر روی CD رایت کنید، می توانید این کار را با Media Jukebox انجام دهید.
برای این کار دقیقاً مانند رایت کردن CD صوتی عمل کنید.